ΜΕΓΑΛΩΝΩ
Μεγαλώνω
με τοίχους μουχλιασμένους
γύρω από την ψυχή μου.
Μεγαλώνω
σ’ ένα κόσμο που φθίνει σιγά - σιγά.
Δε ζητώ επιβεβαίωση πράξεων και γεγονότων.
Μόνο τη γαλήνη της καρδιάς ζητώ
και πρωινή στοργική παρουσία.
Μεγαλώνω
με συνοπτικές διαδικασίες, ελπίδες που τρίζουν,
ηλίθια δασκαλέματα, ανούσιες γνωριμίες
κι αδέσποτους σκύλους έξω απ' τα παράθυρά μου.
Μεγαλώνω
ανάμεσα σε βιαστικές υπάρξεις,
κινδυνεύοντας στο χάος της κυκλοφορίας,
κάνοντας προσευχές για καλύτερες μέρες
και καλύτερους τόπους,
εκεί που όλοι θα ‘ναι ίσοι μεταξύ τους σε αγαθά,
αγάπη, Γνώση, καλοσύνη και ελπίδα.
Μεγαλώνω
με χρονοβόρα αισθηματικά αδιέξοδα,
ψυχοφθόρες χτεσινές αντεγκλήσεις
κι αξυρισιά εβδομάδων.
Ανακατεύω το άσπρο με το μαύρο
και βάφω γκρίζα όνειρα.
Πόθους κυοφορώ. Πόνους γεννάω.
Μικρούς καρκίνους σε μετάσταση γεννώ.
Αιμορραγώ σαν ύπαρξη, σαν πνεύμα.
Μου λείπει η δύναμη της αθωότητας
κι άλλες φορές η πίστη και το πάθος.
Μεγαλώνω
με ληστρικές κυβερνήσεις,
θρυμματισμένες ψηφοθηρικές υποσχέσεις,
παρακαταθήκες δακρύων και πόνου,
με ευκαιρίες που ποτέ δε μου δόθηκαν
και καρδιά πεταμένη στης ζωής τα αζήτητα.
Είμαι κραυγή που σκίζει το σκοτάδι.
Δημιουργώ γαλαξίες, νεφελώματα,
ουράνια σώματα
και μικρούς αγγέλους από φυσητό γυαλί.
Μεγαλώνω
Σ’ ένα ψεύτικο κόσμο,
που αρνούμαι να δεχτώ και να κατανοήσω.
Διανύω μουσκεμένα χιλιόμετρα Γνώσης,
οργής, κινδύνου, φόβου, μοναξιάς, υπομονής
και ανάγκης.
Κοιτάζω στον καθρέφτη το είδωλό μου.
Δεν είμαι εγώ.
Ή μήπως είμαι;
Εγώ που διέγραψα τον παλιό μου εαυτό,
κάνω ύπνο βιαστικό,
επουλώνω πληγές παλαιοτέρων ενσαρκώσεων
κι όνειρα χτίζω,
δίχως στέγη.
Μεγαλώνω
σε κρύες αίθουσες αναμονής
των δήθεν φιλικών παραγωγών,
προσμένοντας το ρόλο της ζωής μου,
που ποτέ δε θα παίξω.
Μεγαλώνω
σε πολυτελή γραφεία διευθυντών
δισκογραφικών εταιριών
με στίχους που λεν πως είναι πολύ σκληροί,
για να γίνουνε τραγούδια…
Γιατί εγώ δεν είμαι σαν κι αυτούς
μα ούτε κι οι σκέψεις μου δεν είναι!
Μεγαλώνω
χωρίς δημόσιες σχέσεις,
συνειδητά μονάχος κι απροσάρμοστος,
ζητώντας πίσω όσα έδωσα,
διπλά να τα χαρίσω πάλι, σαν συγχώρεση...
Παρ’ όλα αυτά μεγαλώνω.
Των αδυνάτων είναι αδύνατον λοιπόν
τα Ψυχοσάββατα να λησμονήσω...
https://www.wattpad.com/user/GNikolaidis
