Ζούμε σε μια εποχή σκουριάς.
Φοράμε ενώτια μοναξιάς
και παραμένουμε ευθυτενείς κι αχτένιστοι.
Εμείς οι χωματόφτιαχτοι μαντατοφόροι.
Οι ταπεινοί και υπερήφανοι!
Χτυπούμε το ρόπτρο
της μεγάλης πόρτας του Σύμπαντος
και ιριδίζουν υδροσάπφειροι
στης αγωνίας μας την έμπνευση.
Σε μια εποχή σκουριάς
ανιχνεύουμε λαμπρότητα μετάλλου!
Χαμόγελα, φιλιά και χειραψίες
των τυχοθήρων τα καλέσματα κι οι υποσχέσεις.
Κι εμείς να λέμε όχι και να αρνιόμαστε.
Με ανθοδέσμες λησμονιάς
και φρούτα της συγχώρεσης,
την δακρυσμένη κίτρινη σελήνη να στολίζουμε!
Εμείς οι υαλοψοί της Γνώσης
ενώνουμε ύλη και αντιύλη,
μες στο καμίνι της εκλέπτυνσης.
Εμείς που ζούμε έτσι απλά κι αθόρυβα.
Τους σκυφομάντεις, μάγους, οιωνοσκόπους,
χαυνόπρωκτους χρυσοκλαβάριους
των σκουπιδιών της μόδας
και τα σαρκόφρονα μοντέλα τους
τ’ ακριβοπληρωμένα,
φωτόπληκτους στο παρελθόν αφήσαμε...
Και είναι ο ύλιος τόπος της αγάπης μας
ζωή και φως γεμάτος.
Και είναι οι μέρες μας
ευωδιαστές μαντατοφόρες.
Κρατούν ματσάκια δεντρολίβανου, λεβάντας,
δυόσμου και βασιλικού.
Κι έχουν ακόμα ρίγανη, θυμάρι, χαμομήλι,
τσάι του βουνού, φασκόμηλο
και μαντζουράνα στα μαλλιά τους!
Στην εποχή της ηχορύπανσης
εμείς βιώνουμε γαλήνη κι ησυχία.
Στις Λαιστρυγόνες και στους Κύκλωπες,
στη Σκύλα και στη Χάρυβδη, στην Κίρκη,
στις Σειρήνες και στους Λωτοφάγους
κλείνουμε μάτια και αυτιά.
Δεν υπάρχει πια φόβος, πόνος, μοναξιά
κι επιθυμία.
Μονάχα ελπίδα, προσμονή, κι υπομονή υπάρχει.
Στην εποχή του ένυδρου οξειδίου
του τρισθενούς σιδήρου
εμείς είμαστε ελεύθεροι και λαμπεροί!
Και τέλος πάντων ζούμε.
Και είναι δώρο εξ ουρανού αυτό.
by Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ on Τετάρτη, 6 Απρίλιος 2011 στις 7:24 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.